Zelfs voor Nederpopkenners blijkt de naam Mike Tingley vaak een goed bewaard geheim, zo zou je het kunnen omschrijven. Er wordt immers zelden geschreven over deze zanger/gitarist, hoewel zijn album uit 1968 toch opnieuw is uitgebracht: in 2012 op cd in Duitsland, in 2019 op vinyl in Australië en in 2020 verscheen er zelfs een gelimiteerde ‘gouden’ persing in Nederland. Maar wie is dan die Mike Tingley? Kort samengevat is Tingley een Amerikaanse singer/songwriter die in Nederland zijn enige langspeelplaat, ‘The Abstract Prince’, heeft opgenomen met begeleiding van een orkest, waarbij een klein beetje psychedelische invloeden te horen zijn.
Dat Tingley in Nederland terechtgekomen is, is het verhaal van een in Zweden stukgelopen liefde, waarbij de reis per trein werd vervolgd naar Nederland. Via een bandlid van Blues Dimension kwam hij in contact met platenmaatschappij Decca en producer Tony Vos. Hij ging wonen in de omgeving Den Haag en kreeg via Radio Veronica wat media aandacht. In maart 1968 was hij op de televisie te zien in het programma Fenklup met presentatrice Sonja Barend. Dat hij het voorprogramma van Jethro Tull mocht doen in Amsterdam, Rotterdam, Brussel en Parijs zorgde ervoor dat hij in grote zalen gespeeld heeft. Ook heeft hij o.a. in Duitsland als voorprogramma van Ekseption gestaan. De drie singles van Tingley bereikten niet de hitparade.
Tony Vos wilde voor de plaatopname per se Bert Paige erbij. De langspeelplaat heeft zodoende veel arrangementen voor strijkers en blazers. Dit zorgt ervoor dat het album van de door The Beach Boys en The Beatles beïnvloede singer/songwriter veel afwisseling kent. Van accordion in ‘I Weep’ tot de tabla’s en sopraansax op ‘Monotony’s Message‘. Laatstgenoemde is Tingley’s favoriete nummer, zo liet hij een paar jaar geleden weten in een interview. Het is de b-kant van de single ‘A Real Fine Time‘. De ritmesectie werd gevormd door Jan Hollestelle en Cees Kranenburg.
Al heeft Tony Vos (in 2020 overleden) commercieel veel succesvollere albums geproduceerd, artistiek gezien heeft hij met deze plaat een schitterende prestatie geleverd.
Tingley is al lang geen muzikant meer, maar inmiddels een succesvolle wijnboer. Dat er 55 jaar later nog over zijn Nederlandse muzikale uitstapje zou worden geschreven, had hij in 1968 niet kunnen bevroeden.
Erik Bevaart
Recent Comments