Expansiezucht

1-John & Yoko in het Hilton (25-31 maart 1969)
2-Brian Jones overlijdt (3 juli 1969)
3-Woodstock Festival (15-18 augustus 1969)

Niets mis met het belichten van deze historische gebeurtenissen, je zal er nog genoeg over te zien krijgen.

De Top 40 van het jaar 1969 werd hier maar ten dele door beïnvloed en werd vooral beheerst door de musical Hair (die overigens pas een jaar later in Nederland werd opgevoerd). De eerste twee nummer 1-hits waren zelfs twee songs afkomstig uit deze musical: ‘Hair’ van Zen en ‘Ain’t got no, I got life’ van Nina Simone. Meerdere nummers dat jaar zouden Hair-gerelateerd zijn. Een bijzondere was afkomstig van de Arubaanse zangeres Marva Hodge. Samen met de band Moody Sec neemt zij het nummer ‘Let The Sun Shine In’ op, dat op de zesde plek belandt. Op de B-kant staat overigens het instrumentale funky ‘00-43-GM‘, genoemd naar het kenteken van Fred Haayens auto. Dit funky-geluid was toen on-Nederlands. Het was het eerste jaar dat er niet ene Nederlandstalige nr.1-hit was!

Ik hoop dat er buiten deze juist twee andere gebeurtenissen in 1969 onder de aandacht worden gebracht, nl twee die de Nederpop internationaal op de kaart zouden gaan zetten. Ik bedoel niet het Eurovisie Songfestival, waar met ‘De Troubadour’ Lenny Kuhr (mede)winnares was, nee, want Nederland had wel vaker gewonnen. Uniek was het volgende: de Golden Earrings gingen in mei naar Amerika en Shocking Blue bracht in juli ‘Venus’ uit. Eind van het jaar werd dit nummer in Amerika uitgebracht en Shocking Blue zou op 7 februari 1970 als eerste Nederlandse groep de eerste plaats in de Billboard Hot 100 halen. De band effende zo het pad voor Tee Set met ‘Ma Belle Amie’ en George Baker Selection met ‘Little Green Bag’. ‘Venus’ zou in 1985 ook in de uitvoering van Bananarama in de hoogste positie halen. In de VS wel te verstaan, want met beide uitvoeringen van ‘Venus’ lukte dit niet in Nederland.

In het jaar 1969 zouden als eerste Nederlandse band de Golden Earrings (met Jaap Eggermont als drummer) en later in het jaar als Golden Earring (met Sieb Warner als drummer) de VS aan doen. Op affiches kwam de naam van de band in 1970 toch nog regelmatig als meervoud voor. Hoewel de band er geen hit had, wilde men,  op aandringen van Freddy Haayen, het geluk beproeven. Haayen was de ontdekker van de Earring(s), degene die er ook voor zorgde dat in 1965 The Who naar Den Haag kwam en zou zelf uiteindelijk directeur van Polydor Engeland en Polydor USA worden. De Haagse groep baarde, merkwaardig genoeg, juist opzien met een lange uitvoering van ‘Eight Miles High’, de drie jaar oude Byrds-hit. Het geloof in succes in Amerika werd in 1969 verstevigd.

Het echte, grote succes van The Golden Earring kwam weliswaar pas in 1973/1974 met ‘Radar Love’, maar dan ook zo dat dit nu nog bekend is. Uiteindelijk kan de band terugblikken op 10 tours in de VS waarin 40 staten zijn aangedaan. Dit avontuur begon trouwens met een valse start. In april 1969 kwamen de Earrings niet verder dan Schiphol, omdat de werkvergunning nog niet was geregeld.

Het gerucht gaat dat Jimi Hendrix graag Rinus Gerritsen had willen inlijven voor z’n nieuwe band, maar waarschijnlijk is dit alleen informeel op management-niveau besproken. Later is Cesar Zuiderwijk benaderd voor The Who om de plek in te nemen van de in 1978 overleden drummer Keith Moon. ‘Radar Love’ is inmiddels Holland’s Trots, de song is immers honderden malen gecoverd, ook door ongelooflijk veel internationaal bekende artiesten. van R.E.M. tot Metallica en Bryan Adams.

Erik Bevaart