Als ware kattenliefhebber heb ik altijd verbaasd gestaan over de katten zonder staart, die van het eiland Man. Het zijn niet m’n favoriete katten. Het eiland vind ik wel iets bijzonders hebben. Gelegen in de zee op ongeveer even grote afstand van Engeland en Wales als Schotland en Ierland. Ik ben er nooit geweest en naar mijn weten ken ik niemand uit m’n vrienden -en kennissenkring die er geweest is. Wellicht hoor ik het nog. Muzikaal gezien kent het eiland een paar beroemde voormalige inwoners in The Bee Gees, maar mijn aandacht gaat uit naar Harry Manx. Een mooie naam voor een aldaar geboren muzikant, daar inwoners van het eiland Man ‘Manx’ genoemd worden.
Voor het eerst hoorde ik over Harry Manx in 2006 toen radio-dj Hubert van Hoof in een interview voor m’n toenmalige website 50jaarpophistorie.nl (zie link) hem bij de onderschatte, ondergewaardeerde artiesten plaatste. Dat is hij nog steeds. Evenals The Bee Gees is Harry Manx het eiland niet trouw gebleven en is op jonge leeftijd geëmigreerd naar Canada. Je kan hem als een folkyblues- of bluesyfolk singer/songwriter afschilderen, maar beslist geen doorsnee. Niet alleen vanwege zijn roots, maar zeker niet in de laatste plaats door een instrument dat Manx bespeelt: Mohan Veena. Voor mij tot kort voor kort een onbekend instrument. Met maar liefst 20 snaren. De omschrijving van Harry Manx als ‘a slide guitarist with a love of Indian music’ (zie link) dekt behoorlijk de lading, een soort ‘east meets west’. Bepaald geen doorsnee muzikant dus en dat is goed te horen in zijn vertolking van Van Morrison’s klassieker ‘Crazy Love’. Een goed overzicht van covers wordt trouwens geleverd op secondhandsong.nl en wat ‘Crazy Love’ betreft, zie link.
Ik heb dit nummer overigens thuis in een schitterende -mijn favoriete- uitvoering van zangeres Esther Phillips, maar laat ik niet afdwalen en nu de aandacht vestigen op Harry Manx (YouTube link).
Voor verdere info qua uitleg van het instrument zie YouTube en Wikipedia.
Erik Bevaart
Recent Comments