Publiciteitsstunts, hypes, bluf en opklopperij…ook dat is onderdeel van de muziekentertainment. Het schijnt erbij te horen. Wat mij betreft verdienen drie voorbeelden met een Nederlandse connectie speciale aandacht. Op 5 juni 1966 is het 55 jaar geleden dat er een legendarisch stunt plaatsvond bij de Pier. In Scheveningen. Platenmaatschappij Phonogram had die stunt bedacht voor Q65 ter gelegenheid van de promotie van hun tweede single ‘The Life I Live’. De Haagse groep zou met een bootje naar Engeland varen en zelfs een optreden doen in Engeland, de bakermat van de beat! Dit kon echter niet doorgaan, omdat er geen werkvergunning geregeld was. Hoe knullig. Er werd zogenaamd met een rubberbootje uit Engeland terug gevaren. De werkelijkheid was dat de band per motorboot gekomen was en alleen het laatste stukje in het rubberbootje deed. Radio Veronica, toen nog zendpiraat, maakte van die boottocht echter een enorme hype. Zodoende werd de groep op het strand opgewacht door minimaal 10.000 man. Wikipedia spreekt zelfs van 30 000 mensen. Een min of meer toevallig succes: ‘The Life I Live’ werd een grote hit en is inmiddels een vaste waarde in de Top 2000.

Een andere zeer bijzondere hype vond plaats in 1970. Brinsley Schwarz zal – ongewild – deel uit blijven maken van één van de grootste fiasco’s in de muziekindustrie. Hun manager had een stunt bedacht, namelijk dat de nog onbekende groep in april 1970 als voorprogramma van Van Morrison in New York zou spelen en de 120 belangrijkste Britse journalisten vanuit Engeland zouden worden overgevlogen. Uniek, echter verliep dit bepaald niet voorspoedig. De band ondervond problemen met visa en kwam maar net op tijd aan, terwijl het vliegtuig met journalisten urenlang vertraging opliep en zij deze ongeplande tijd benutten in de bar. Veelal vermoeid en dronken zagen zij de groep, die niet eens op hun eigen installatie kon spelen. Het kwam de recensies niet ten goede. Een mislukte hype. Hun roadie zou later wél veel succes hebben: Elvis Costello. Het zat de band niet mee. Ook de soundtrack ‘Paradiso Live’, waar de band met o.a. Canned Heat en Brainbox staat, werd geen succes, daar de film niet eens in roulatie is geweest.

Beide hypes staan beschreven in het kleurrijke boek 55 Verrassende Verzamelelpees. Van geheel andere orde valt als stunt te noemen om Brian Wilson weer productief te krijgen. The Beach Boys zaten in 1972 in een creatieve impasse, dat alles te maken had met de geestestoestand van Brian Wilson. Manager Jack Rieley meende dat een andere omgeving en rust in Nederland dit ten goede zou komen. Er werd een studio gevonden in Baambrugge, echter blijkt al snel dat de mogelijkheden niet toereikend waren en er allerlei apparatuur overgevlogen moest worden. Of de missie geslaagd is? Uiteindelijk zou Brian Wilson maar twee nummers aanleveren voor de elpee ‘Holland’. En de hit van het album, het door Blondie Chaplin gezongen ‘Sail On, Sailor’ is in Amerika opgenomen. in Nederland werd dit pakkende nummer echter geen hit.

De hit ging ook bij muzikanten niet onopgemerkt voorbij. Gitarist Steve Hunter covert het op zijn debuut soloelpee ‘Swept Away’ in 1977. The Beach Boys spelen het ter gelegenheid van hun 25-jarig bestaan in 1986 met Ray Charles.

Het is het enige nummer van de elpee ‘Holland’ dat veelvuldig gecoverd is en het nummer lijkt in de loop der jaren aan invloed te winnen. Golden Earring speelt het op hun coverplaat ‘Love Sweat’ (uit 1995) en Lulu zingt het in duet met Sting (2002). Ook wordt de Beach Boys-versie gebruikt in Martin Scorsese’s misdaadfilm ‘The Departed’ uit 2006.

Het album was -in verhouding tot andere Beach Boys-elpees- geen commercieel succes, maar kreeg later veel waardering. Zo rangschikte Elvis Costello het album als één van zijn favoriete platen aller tijden.

Ongetwijfeld zijn er meer voorbeelden van al dan niet geslaagde hypes of stunts te vinden. Er zit eigenlijk altijd een mooi verhaal aan vast.

Erik Bevaart, initiator en mede-auteur boek 55 Verrassende Verzamelelpees