December staat veelal in het teken van melancholie, jeugdsentiment enz door toedoen van met name de Top 2000. De populairste hitlijst met muziek uit meerdere decennia is het slotstuk van een reeks lijsten. Zowel op radio als televisie wordt er jaarlijks veel zendtijd aan besteed. De populariteit is dan ook overweldigend, al wordt niet bekendgemaakt hoeveel mensen nu eigenlijk gestemd hebben.
Overkill
In een korte tijd zijn respectievelijk de Classic Rock 500, Evergreen Top 1000, Veronica Top 1000, Radio 10 Top 4000 en de Snob 2000 de Top 2000 voorgegaan en dreigt er wel enige overkill te ontstaan. Zelf beperk ik mij dit jaar uitsluitend tot het invullen van een lijst voor de Top 2000. Daar waar allerlei tradities in Nederland verdwenen zijn of minder populair raken, kan de Top 2000 als een nieuwe traditie worden aangemerkt, die trouwens ook zijn ontstaansrecht uit de vorige eeuw verkregen heeft (nog net).
Dat naar aanleiding van de radiouitzending van die 2000 nummers vooraf al veel quizprogramma’s gemaakt worden, loert door uitmelken het gevaar van overkill. Kwantiteit gaat vaak ten koste van de kwaliteit.
Desondanks, de periode tussen Kerst en Oudejaarsnacht leent zich goed voor terugblikken. Jaaroverzichten helpen je duidelijk maken waar je het meest mee bezig of begaan bent geweest. Herinneringen worden opgeroepen, waarbij ook alle persoonlijke omstandigheden, vrolijke en trieste, de revue passeren (of je het wil of niet). Met veelal momenten van bezinning.
Soundtrack
In de beginjaren trof ik meer nummers aan waar ik plezier aan beleefde dan de laatste jaren. Toch staan er nog steeds zo’n 500 nummers in die alle voorgaande 25 edities ook in deze lijst staan. Daarin ‘Oude Maasweg’ (The Amazing Stroopwafels), ‘De Dodenrit’ (Drs. P.) en ook ‘The Life I Live’ (Q65). Het is logisch dat de generaties jonger dan ik ook hun voorkeur kenbaar maken en dat gaat ten koste van o.a. veel nederpop uit de jaren 60, 70 en 80. Het is niet anders. Vorig jaar heb ik een column hieraan gewijd, getiteld ‘Soundtrack van je leven’.
Ik denk dat muziek de meeste impact heeft in de levensfase tussen 13-23 jaar, aangezien in die periode de meeste van de grootste veranderingen in een mensenleven plaatsvinden. Of uiteindelijk muziek een meer dan gemiddelde hobby wordt, staat daar nog los van. En dit kan op allerlei wijze tot uiting komen, in bandjes spelen, verzamelen, concerten en festivals bezoeken, lezen, luisteren, deelnemen aan quizzen, schrijven etc. Inspiratie voor het dagelijks leven. Ach, Friedrich Nietzsche meende al dat muziek en filosofie onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Van hem is bovendien de uitspraak: ‘Ohne Musik wäre das Leben ein Irrtum’ oftewel ‘zonder muziek zou het leven een vergissing zijn’.
Covers
De eerste jaren maakte de Top 2000 veel gebruik van de expertise van Arnold Rypens, de Belgische muziekschrijver, bekend van het boek The Originals. Hij hanteert bij covers als uitgangspunt dat het origineel van een song de eerste opname is. Dan kan het zijn als voorbeeld dat ‘Delta Lady’ als origineel van Joe Cocker wordt genoemd en niet de schrijver Leon Russell, omdat hij het nummer pas later op een album heeft staan. De single van Cocker werd 55 jaar geleden een hit, de single van Russell trouwens niet.
Een andere definitie van coveren is eenvoudiger, namelijk dat de uitvoerende artiest niet de componist is. Dat staat dus los van wie iets het eerst heeft opgenomen en uitgebracht.
Drie websites zijn betreffende het onderwerp covers aan te bevelen.
De website originals.be van Arnold Rypens is indrukwekkend.
Evenzo kan ik ook secondhandsongs.com aanbevelen.
Een eigenzinnige lijst met Top 100 covers is afkomstig van het Paste Magazine, te vinden op The 100 Greatest Cover Songs of All Time met een evenzeer arbitraire selectie. Net als een andere lijst op deze website: 50 Cover Songs Better Than the Originals.
Menig Bob Dylan-song hoor ik liever in een uitvoering van een ander dan van de Nobelprijswinnaar zelf. Daarin blijk ik niet de enige in te zijn, want ‘Knocking On Heaven’s Door’ in zijn uitvoering werd op single uitgebracht en geen hit, terwijl Eric Clapton, Randy Crawford en Guns N’ Roses hier wél succesvol mee waren.
Eerbetoon
Allemaal zullen we wel eens een cover horen waarvan we het origineel beduidend meer kunnen waarderen. Soms zijn we ons er niet eens (meer) bewust van dat we te maken hebben met een cover. In sommige genres (zeker bij blues) is het spelen van covers zodanig verankerd dat niemand ervan opkijkt. Uiteraard is er een verschil in nauwgezet naspelen, eigen interpretatie geven of parodiëren.
Een bijzondere vermelding dient wat mij betreft Claw Boys Claw te krijgen die in 1988 met hun album Hitkillers voor een unicum zorgde; Claw Boys Claw coverde tien bekende, oude nederpopsongs.
Op zich had de situatie van coveren een nederpopsong zich sporadisch al eerder voorgedaan, denk maar aan zes hits:
‘What Can I Do’ – Tee-Set, 1967 (origineel van James Mean)
‘Tommy’ – Focus, 1972 (origineel ‘Divergence’ van Solution)
‘Still Believe’ – Herman Brood & his Wild Romance, 1978 (origineel van Sweet d’Buster)
‘Het Kleine Café Aan De Haven’ – Meadow, 1984 (origineel van Pierre Kartner)
‘Radar Love’ – Centerfold, 1986 (origineel van Golden Earring).
‘Rollercoaster’ – Di-rect, 2003 (origineel van The Suburbs)
Het bijzondere was dat Claw Boys Claw een geheel album opnam en hierin bijgestaan werd door enkele bekende muzikanten.
Waar Nederlandse bands niet snel een nederpopsong coveren, is dit bij de Nederlandse volkszangers bepaald niet ongebruikelijk, denk maar aan ‘De Vlieger’ en ‘De Engelbewaarder’.
Mijn voorkeur
Mijn voorkeur gaat uit naar covers met eigen interpretatie als eerbetoon. Niet coveren uit commercieel gewin of gemakzucht, maar louter vanwege de schoonheid van de song en/of het respect voor de schrijver. Er zijn veel verzamelalbums als tributes uitgebracht. In het boek ’55 Verrassende Verzamelelpees’ (schrijvers M. Mulhuyzen, K. Kanits en E. Bevaart) wordt (terecht) aandacht geschonken aan ‘Lost in the Stars’, muziek van de in 1950 overleden componist Kurt Weill. Onder meer Tom Waits, Sting, Lou Reed, Aaron Neville en Marianne Faithfull spelen hierop mee. Een zekerheidje dat je in de Top 2000 geen song hiervan tegen zal komen. Tot slot dan even een paar covers die ik kan aanbevelen:
‘I’ve Got Dreams To Remember’ in de uitvoering van Delbert McClinton (origineel Otis Redding)
‘Time Has Told Me’ door Cassell Webb (orig. Nick Drake)
‘Angel From Montgomery’ door Bonnie Raitt (orig. John Prine)
‘Can’t Find My Way Home’ door Swans (orig. Blind Faith)
‘Strange Fruit’ door Sting (orig. Billie Holiday)
Overigens geldt voor deze songs dat ik het origineel ook kan waarderen. Het doet mij goed dat met het coveren deze nummers onder de aandacht blijven. Songs met eeuwigheidswaarde!
Erik Bevaart
Recent Comments